دارا

هو عبدالله میرزا ابن السلطان فتح علی شاه القاجاری  ، المشتهر فی شعره بدارا  .شاعر من  الاسرة القاجاریة الحاکمة فی ایران  .ولد سنة 1211 هـ  ، ولما شب ولاّه أبوه على خمسة وزنجان  ، وکان علیهما مدة ثلاثین سنة  ، وبعد أبیه لازم السلطان محمد شاه القاجاری وحظی لدیه  .

له (دیوان شعر) أکثره قصائد وغزلیات  ، وله (دیوان مراثى)  .

توفی سنة 1270 هـ  .

من شعره  :

امشب شب شنبه است مى باید خورد***مى را بنواى چنگ ونى باید خورد

گوئى ببهاران بخور این مى نه نه***این آتش سوزنده به دى باید خورد

وله أیضاً  :

بعد از این أز سرکوى تو سفر باید کرد***بهر این خون شده دل فکر دگر باید کرد

دست در زلف دلا ویز بتى باید زد***عقده ها أز دل غمدیده بدر باید کرد

وله أیضاً  :

سراى نگارین نماند بکس***بنه نام نیکو در دهروبس

دمى راحتت به که سالى دراز***گرفتار باشى به زنجیر آز

چوسودى نبخشد جهان داشتن***نیرز دگرفتن به بگذاشتن

المراجع  :

الذریعة ج 9 قسم 1 ص312  ، شاهان شاعر (فارسی) ص326 ـ 328  ، فرهنگ شاعران زبان پارسى (فارسی) ص197 و198  ، فرهنگ سخنوران (فارسی) ص201  ، مجمع الفصحا (فارسی) 1/50 ـ 53  .